Net als in Malenge is er een heuse volksverhuis aan de gang op Kaddidiri. Nog geen twee jaar geleden waren er maximaal 4 tot 10 mensen tijdens low-season, nu hebben ze hutten en dive-masters tekort om de grote toestroom meester te kunnen. Door de oorlog in Poso enkele jaren geleden was het toerisme volledig stil gevallen in de Togean Islands. Dit begint zich nu meer en meer te herstellen en overal hoor je over nieuwe resorts die opengaan. Een terugkerend verhaal is dit van nieuwe resorts die de eerste twee jaar op en top zijn naar accomodatie en eten toe, en de jaren erop de touwen wat lossen, de bungalows niet onderhouden en zich minder interesseren in de kwaliteit van het eten. Het voelt snel aan als vergane glorie. De eigenaars leven graag van dag tot dag en van ondernemen hebben ze geen kaas gegeten. De grote winnaars blijven de Westerlingen die getrouwd zijn met een lokale schone, of alweer die Chinezen met hun neus voor business.  Een nieuwe vloot mensen is toegekomen op het eiland en brengt heel wat interessant volk mee. Zo is er de lieve Franse Anne, een ouder vrouwtje dat Yoga-lerares is. In ruil voor een kokosnoot, al enkele weken dagelijkse kost, geeft ze ons 's avonds ons eerste yoga-les. Op een pantonnetje, bij zonsondergang, en het geluid van neerslaande golven onder ons, perfecte settings. We leren voornamelijk op onze ademhaling werken en op het einde van een sessie volgt een zalige détente. Position cadavre et concentrer sur les orteilles, lacher bien les orteilles, puis les talons,... Yoga-les in het Frans, met een zachte getrainde stem, perfect om in slaap te vallen. De komende drie avonden hebben we voor het avondmaal afspraak voor een uurtje relaxation, het valt op dat de groep van drie personen uitgroeit tot zes. Er moet nog wat geoefend worden in het beklimmen van een cocosnootboom, en ook in het openkappen met de machette. Maar wel heerlijk lekker!!  Om te kunnen bewijzen dat we op reis geweest zijn, kan je ons een paar uur per dag zien zonnekloppen op het mooie strand, alles bij de hand om het gezellig te maken, verse cocosnoot, rijpe mango,... Ooit al gehoord van Cosy Josie? We spelen heel regelmatig Kolonisten, ons niveau gaat gelijk op en kunnen beiden slecht tegen ons verlies. De overwinningsdansjes kunnen er voor iets tussenzitten. Voor de rest worden er onderling veel boeken gewisseld, perfect om mee in slaap te vallen.