Vroeg uit de veren om de public ferry te nemen naar Manado. Gisteren zag er veelbelovend uit, veel wind, maar eindelijk gedaan met de constante regen. Vanwege de hoge golven wordt er niet uitgevaren, dus ook niet gedoken. We genieten van de zon, en onze zorgen, voor zover die er nog zijn, worden wegblazen op een bankje met zicht op de onstuimige zee.  Omdat de boten sedert twee dagen niet meer uitvaren, wordt het proviand op Bunaken schaarser. Zelf bij de moslims is er amper nog tofu te vinden, en geraak je niet weg in het winkeltje voor iedereen een portretfoto heeft gemaakt, blondies are exotic over here... De meeste schippers houden het vandaag nog voor bekeken, hoewel de zee er verbazingwekkend kalm uitziet, ze laten er graag een dag tussen. Er vaart een boot uit naar Tiwoho, en vandaar een uur rijden met een microlet naar Manado. Het is bakken aan boord, maar na vijf dagen regen kan het niet warm genoeg zijn. De flora hoor je niet klagen, alles ruikt lentefris... We arriveren aan een klein haventje waar de kinderen tegen de golven duiken en met de nieuwe Bunaken-vriendinnen regelen we een auto naar Manado, public it is...  Het is stilletjes in Manado, gisteren was het Chinese New Year, year of the rabbit, year 2528. De banken en winkels zijn gesloten, dus een slechte dag uitgekozen voor missions in 't stad. Maar wie loopt er daar door de straten van Manado, twee bleekscheten die duidelijk een lange reis achter de rug hebben! Nico en Jelle vervoegen ons in Sulawesi, en hebben besloten ook hun Padi open water te doen op één van de mooiste duikplaastsen ter wereld. De zon schijnt, boodschappen zijn gedaan, we kunnen terug naar Bunaken... Met een speedboot raken we na een helse rit en een natte broek aan de overkant, de schippers hebben gelijk,na storm best nog een dag tussenlaten. We doen nog een tropische dip in het water, geven een rondleiding in onze tijdelijke stek en halen wat verhaaltjes van drie maand ver. Een spelletje Shithead eindigt de dag, Pieter is the Shithead for this day!