Om 7u30 komt een longtail-boat ons oppikken om terug voet te zetten op het vaste land. We boekten via Mister Pan onze doortocht naar Cambodia, dezelfde Mister Pan die ons nog een heftige dag zou bezorgen. Het begint allemaal goed met een mooie tocht op de Mekong. Zoals we bij ons de auto nemen om op boodschap te gaan, zie je hier de dames over het water schuren met hun longtail-boat richting de markt.  Onze oorspronkelijke bus die uit Pakse komt heeft blijkbaar een ongeluk gehad en we moeten twee uur wachten op de volgende. We verlengen ons ticket nog op het laatste nippertje tot Ban Lung, het oosten van Cambodia, terug de jungle in. We kunnen geld lenen van een paar Zwitsers om onze visa te betalen, want we kwamen maar geen ATM tegen. Aan de grens worden de visa's in orde gebracht en hebben we wat tijd om petanque te spelen. Onder het oog van de locals wordt het een spannende wedstrijd België-Zwitserland. Aan de Cambodiaanse grenspost blijken er problemen met de papieren van Mr.Pans bus, en worden we verzocht drie uur te wachten, opnieuw op een volgende bus. Allemaal goed en wel, maar wij moeten de bus binnen het uur halen in Stung Treng, richting Ban Lung. Gebackup-ed door een felle Argentijnse houden we op eigen houtje één van de weinige auto's tegen en regelen een rit tot Stung Treng, airco inbegrepen. We komen net op tijd aan, en beseffen maar half dat we in Cambodia zijn, jipla!!! Josefien weet nog wat fruit en noodles te scoren voor op de bus, nog eens drie uur verder. Nog maar net opgestapt komen we in een gezappig bierdrinkende familie-clubje terecht. We stellen ons aan elkaar voor en krijgen te horen dat ze holidays gaan vieren met familie. Liberation holiday van de Khmer Rouge op 7 januari. We komen in de vooravond toe op onze bestemming, recht in een bende kakkelende kippen, guesthouse hier, guesthouse daar, free wifi, hot shower, big bed, specially for you, sir! We pikken er één uit en worden per mobylette naar een plaats vol valse beloftes gebracht. Dit kan niet, vochtige muren, afgeleefde kamer, koud water, en maar voor 5$... We gaan terug ons eigen bonen moeten doppen!! Tree Top guesthouse it is, naar een donkerbruin vermoeden van Josefien. We komen aan in een guesthouse volledig in tropisch hout, afgewerkt tot in de puntjes. We zijn moe na een lange dag en krijgen te horen dat het volzet is, hier moet je dagen om voorhand reserveren, bummer!! We laten nog wat guesthouses opbellen door Mister Ti, de Chinese eigenaar, maar alles volzet. We treuzelen nog wat rond in het restaurant en stoten op een groepje Belgen. Josefien zat vanaf het eerste middelbaar met Hans in de klas, dus eigenlijk mogen we ze wel oude bekende noemen. Het kan hier gezellig worden, zeker als Mister Ti ons voorstelt in zijn voorkamer te slapen. Lees: ruime stockage kamer met privéterras om u tegen te zeggen, we zouden nog op mooie zonsondergangen getrakteerd worden vanuit onze luie ligstoel. Alles is Chinese makelij, grotesk, duur en soms absurd grappig.  Het wordt een gezellige avond, met onze eerste Angkor biertjes,  na lange tijd terug tofu op het menu, en verhaaltjes over gemeenschappelijke vrienden in België. Thank you Mister Ti!!