We staan met het zonnetje op, kopen bij de volgestouwde 'baguette-mobilette' 2 broodjes en zijn net op tijd voor het veer. Terug richting Pakse, om onze brommer af te zetten, rugzak en pasport op te halen. We ontbijten op hetzelfde terras als toen we de eerste keer in Pakse kwamen en merken al snel dat alles er net iets beter uitziet, zo lekker uitgeslapen.  Met een pineappleshake en fresh springrolls kruipen we in de tuktuk richting busstation. Onze compagnon heeft een brandwonde zo groot als een vuist door de uitlaat van zijn mobilette. Vier weken oud en ze geneest nog steeds niet goed. Dit willen we dus niet tegenkomen. Aan het busstation zien we dat er geen bus staat te wachten maar een bigtuktuk goed volgestouwd. Bij één van een vele stops helpt Josefien heel behulpzaam een vrouwtje bij het uitladen, neemt onwetend een druipend zakje vol viskoppen vanonder vast, stank voor dank...We rijden 3h en arriveren aan een nieuw stukje aardsparadijs, de vierduizend eilanden van Si Phang Don. Het meer toeristische Don Det laten we voor wat het is en gaan per longtail-boat op zoek naar een stekkie een eilandje verder, Don Khong. We raken aan de praat met een UK-australisch koppeltje, waarmee we samen in de tuk-tuk zaten. Ze reizen al 15maanden door India,Nepal,Thailand,Laos,Vietnam, with an open end...We zijn toch een heel klein beetje jaloers! Op de moto bedachten we hoe snel de reis gaat en dat het in maart nog putje winter zal zijn. We zijn dikke luxebeestjes en beseffen het maar al te goed. Na een rijstmaaltijd gaat Josefien boekje lezen en Pieter op stap, huurt een fiets, een goede manier om snel te verplaatsen. Het eiland blijkt stukken groter te zijn dan beschreven, omringd door mini-eilandjes en de majestueuze Mekong-river. Het fietspadje loopt kilometers ver door, maar van guesthouses hebben ze aan de oost-kant nog niet gehoord. Terug in de tourist-hub een mooie bungalow gehuurd, aan de sunset-road. Tergelijkertijd krijgen we een aangename Zwitserse buur, waarmee we direct een goede klik maken. C'est parti. We willen eindelijk een plaatsje voor langere tijd, we zouden drie nachten blijven. Ramptoeristen als we zijn, gaan we na een verbluffende sunset toch nog eens loeren op het andere eiland, we moeten een ticketje betalen om de brug over te steken, maar wuiven dit weg, tomollow tomollow! In Don Det valt er naar onze maatstaven niet veel te beleven. Twee straten volgestouwd met hutten en farangs, we zouden er eens door fietsen en de sfeer opsnuiven. Uiteindelijk zijn we tevreden met onze keuze bij het meer authentieke; vroeg slapen, om vijf uur wakker door de vele hanen, mensen die vuurtje starten om hun sticky rice te koken, wij snoozen nog wat verder, en staan mee op met de kinderen die zich wassen in de Mekong... Mmmmmm