Op aanraden van Willie en gesteund door een Frans koppel vertrekken we richting het noorden. The lonely planet is een goede richtlijn, je leest veel over het land zelf, de historie, bevolking,...  Maar reisgidsen scoren slecht op originaliteit. Je bekomt  dat duizenden toeristen hetzelfde padje aflopen, zelfde guesthouses kiezen, met zijn allen met lonely planet in zelfde restaurant zitten te lezen. We laten de Mekong voorlopig voor wat ze is en kiezen tegendraads de andere richting. We zijn nogal in ons gokken. Voor Laos zullen we ons concentreren op het noorden en zuiden. Van Smorgensnvroeg worden we belaagd door de hatelijke blinkende mini-busjes. Wij willen liever flink door elkaar geschud worden op de local bus. Voor de kenners van oude Mercedes of Volkswagenbusjes, gaan we aan belachelijk traag tempo omhoog in de bergen. We merken snel het verschil in wegkwaliteit en comfort, maar houden van de authenticiteit. Laos zou Thailand twintig jaar geleden moeten voorstellen.We komen te weten dat China een vuile rol speelt in Laos, vooral de natuur moet het bekopen. Laos is nog een Franse kolonie geweest, vandaar de baguettes in toeristische trekpleisters. Het land behoort tot 1van de 20 armste landen waarvan 50% van het BNP  uit het toerisme komt.  Morgen sponseren we het eco- toerisme ( of dat hebben ze ons toch wijsgemaakt!) door deel te nemen aan een driedaagse trektocht diep in de jungle! Na ons slangenavontuur op 1 slipper denken we er toch over om een gids te nemen. Het verhaal heb je nog tegoed! Kerstmis vieren we met een australische, zuid- koreaanse, amerikaanse, 2 lao people, de hmong tribe en als we geluk hebben een dwergolifant!  MERRY X-MAS !!  Zoen josefien en pieter