Fjiew, heftig ritje terug uit de bergen, we deden er amper 2,5uur over, maar de settings waren helemaal anders dan de heenreis. s Morgens vroeg de top op, in de fog sea, een nevel mist die netjes over alle bergtoppen hing, met als resultaat lekker miezerige nattigheid. Er ziten heel wat piraten op baan, vooral van die mini-busjes met geblindeerde ruiten, volgestouwd met een nieuwe lading Thai op weg naar hun favoriete vakantie/weekend bestemming. Hier geldt de wet van de grootste, camions heersen over busjes, dan komen auto, gevolgd door scooters, opletten geblazen dus. Josefien ziet met haar arendsoog Antaro staan in een wegrestaurant, we spreken nog wat af om hem op te zoeken in Chiang Mai. Mission accomplished. Enige mission die niet was gelukt in Pai, was Jasons contactgegevens bemachtigen. Jason is een Ozzie, waarmee we nieuwjaar 2012 zouden vieren in Chains, Australie. Ze krijgen daar als toemaatje een solar eclips," the place to be in december 2012", aldus Jason, met wie we direct een goede klik hadden. Hij is op reis met zijn  vriendin en zeven maand oud dochtertje, alweer een bevestiging dat reizen met kindjes mogelijk is. We gaan nog een race aan met Antaro, hij met de pick-up, en wij met de scooter. Hij wist natuurlijk niet dat we met snorry-ka op baan waren. We halen hem op de vele haarspeldbochten in, hij geplaagd door de vele mini-bussen, wij gewend van bergpaadjes te doen. We winnen vlotjes de race, en beginnen aan onze volgende race, die tegen de klok. We willen niet lang in Chiang Mai blijven om het hoofdstuk Laos in te zetten. Eerst nog de was (laten) doen, Thais kookboekje op de kop tikken, twee nieuwe leesboeken, muziek kopieren bij Antaro, and last but not least, shopping!! Onmogelijk in 1dag te doen, dus we nemen er zondag nog bij. Het wordt een topdag voor Josefien, rondsnuisteren in hangars vol gerief, afdingen, naar de postoffice, pakket opsturen, Sundaymarket afschuimen, met metershoge dozen op scooter terug richting postoffice, .... What a day, mama monique weet niet wat er op haar afkomt via seamail!! Eagle-eye Josie ziet op het allerlaatste moment Jason en zijn kroost staan, we wisselen gegevens uit en zien elkaar binnen twee jaar terug. Langzaam nemen we afscheid van de vele verborgen marktjes, de Thai waarmee niet te onderhandelen valt, Blue Diamond restaurant in Moon Muang Street, en de vele begroetingen; kapung kha en kapung kop, swathii kha,...maar vooral Snorry- kha, geven we met tegenzin terug, dit wordt terug stappen, jongens....