Onze negende dag in Thailand, we zouden hoogstens twee dagen blijven! We verlengden onze moto nog eens drie dagen, om naar het hippie-dorp Pai ( spreek je uit als 'bye') te trekken, ergens hoog in de bergen, tussen de rijstvelden, aan een kalm riviertje, klinkt veel belovend. De oude hippies die we al tegenkwamen komen er niet meer omdat het al teveel vertourist is.  We zullen zien, eerst staat er 160km bochten en bergen op het programma. Gepakt met twee mini-rugzakken vertrekken we veel te laat op pad. Met onze Brendtson-kaart(waar we een voormiddag aan spendeerden om ze te vinden) bij de hand en de vele borden langs de weg, vinden we vlotjes alle toeristische attracties, en steevast zitten er twee Thais, die enkel 100 bath, 400 bath kunnen zeggen. We laten de geiser en watervallen voor wat ze zijn. Het begint op te vallen dat we voor alles geld moeten boven halen, low budget is not an option in Thailand. We hadden toch beter een vals Thais pasport laten maken op de Kao San road. Als je goed kijkt, zijn de prijzen voor Thai-people vijf keer zo goedkoop. Zo comfy is onze Snorry-ka (ons mobylette heeft vanaf nu een naam) nu ook weer niet, want ons kont laat zich voelen! De baantjes in de bergen zijn echter wel om de vingers van af te likken, ze kijken hier niet op een haarspeldbochtje! Vrijdag was het constitutional day, reden genoeg om er vijf dagen feest van te maken, met als resultaat mini-bussen vol Thai op vakantie, Mae Hong Son provincie is de plek bij uitstek in de winter voor afkoeling. We komen net voor schemer toe in Pai, maar alles is hier volzet. Het begint voor ons de eerste keer te regenen, het wordt donker en we zijn moe van de lange rit. (+ we hebben HONGER!!!) slechte combinatie dus. We dwalen af, in het donker ziet alles er anders uit en we worden aangetrokken door de gezellige lichtjes. De prijzen swingen hier dan ook gezellig de pan uit, gaan tot 3000 bath per nacht, we zijn gewend aan een 250. De deus ex machina, hij is er nu eens altijd op de moeilijkste momenten, is een geimigreerde Deen, die ons bij een theetje vertelt over de magische krachten in Pai, opgeroepen door de positionering van de bergkristallen.  Hij zag dat we goed verdwaald waren daar ergens in de buitenwijk en wist precies waar we ons zouden thuisvoelen. Hij scootert ons voor naar een mooie Hill-Side bungalow,sangrilahome. Het kabbelende beekje, krekels, nachtvogels en rastai-bandje in de verte, en vele lampion-ballonnen krijgen we er gratis bij. Kers op de taart is een Tattou  en Zorrosmito look-a-like die ons opwacht aan onze bungalow!! We zijn thuis....